نویسنده
تکنولوژي را مي توان تمام دانش، کالاها، فرايندها، ابزارها، روش‌ها و سيستم هايي تعريف کرد که در جهت خلق و ساخت کالاها و ارائه خدمات به کار گرفته مي شوند. تکنولوژي عبارتست از روش انجام کارها به وسيله ما. تکنولوژي ابزاري است که به وسيله آن مي توانيم به اهداف خود دست يابيم. تکنولوژي، اجراي عملي دانش است، ابزاري است که به کمک تلاش و سعي آدمي مي آيد. تکنولوژي چيزهاي بسيار بيش تري از ماشين را در بر مي گيرد. چند هويت تکنولوژيک ديگر غير از سخت افزار وجود دارد که از جمله به نرم افزار و مهارت هاي انساني می توان اشاره کرد.
الف) تکنولوژي در قالب محصولات و نيز فرايندها يا روش هاي مورد استفاده در خلق محصولات و خدمات جديد متبلور می شود.
ب) تکنولوژي اطلاع يافتن از چگونگي به کارگيري دانش علمي و مهندسي براي دستيابي به نتايج عملي يعني محصولات، فرايندها و خدمات يا دانستن چگونگي دستيابي به نتايج عملي بر اساس تجربه است؛
ج) تکنولوژي بايد همراه با علم و تجربه عملي(تکنيک) انجام شود. از آنجا که اين واژه‌ها اغلب به طور مناسب به کار گرفته نمي شوند در اينجا به منظور تسهيل فهم آن‌ها، تعاريف مربوط ارائه و تشريح مي شوند: علم، دانش عام با هدف افزايش دانايي ما درباره طبيعت و جامعه است که بر اساس ثبات و توانايي آن در توضيح و پيش بيني پديده‌ها، مورد پذيرش عموم قرارگرفته است. تکنولوژي، دانشي عام با هدف شناخت راه حل هاي عمومي براي مسائل خاص است که بر اساس توانايي کاربرد مؤثر آن پذيرفته شده است. تکنيک، دانشي خاص است که هدف آن حل مسائلي ويژه است که به صورت موردي و بر اساس تناسب واقعي و مستقل از دانش مربوط به اصول عمومي زيرساختي آن، مورد پذيرش قرار مي گيرد. بنابراين مي توان گفت علم، تکنولوژي و تکنيک صورت هايي از دانش هستند که مي توانند بر اساس سطوح عموميت يافتن، اهداف و پذيرش از يکديگر متمايز شوند.
اجزاي تکنولوژي
اجزای اصلی تکنولوژی عبارتند از:
- سخت افزار
- انسان افزار
- دانش افزار
- سازمان افزار
انتقال تکنولوژي و فرآيندهاي آن
انتقال تکنولوژي فرايندي است که جريان تکنولوژي را از يک منبع به يک گيرنده را ميسر مي سازد. در اين مورد، منبع، مالک يا دارنده دانش است؛ در حاليکه که دريافت کننده، ذينفع چنين دانشي است. منبع مي تواند يک فرد، يک شرکت يا يک کشور باشد.
فرايند انتقال تکنولوژي را مي توان به انواع مختلف طبقه بندي کرد:
1- انتقال بين المللي تکنولوژي: که در اين فرايند، انتقال فراتر از مرز هاي ملي صورت مي گيرد.
2- انتقال منطقه اي تکنولوژي: که طي آن تکنولوژي از يک منطقه از کشور به منطقه ديگري از کشور منتقل مي شود.
3- انتقال تکنولوژي ميان شرکتي: که طي آن تکنولوژي از يک شرکت به شرکت ديگر متتقل مي شود.
4- انتقال تکنولوژي درون شرکتي: که طي آن تکنولوژي در درون يک شرکت و از يک محل به محل ديگر منتقل مي شود.
نقش مديريت در افزايش سطح تکنولوژي
مديريت هر مجموعه با تدوين هدف‌ها، تنظيم برنامه‌ها و تخصيص منابع، سازماندهي، تامين و پرورش نيروي انساني، ايجاد انگيزش و رهبري و سرانجام، نظارت و ارزيابي فعاليت هاي يک مجموعه در بقا و رشد و تحول آن مجموعه نقش اساسي دارد. نقش مديريت در انتقال و توسعه تکنولوژي فقط در سطح بنگاه‌ها و مؤسسات اقتصادي، اجتماعي مهم نيست. بلکه مديريت در سطوح مختلف اداره جامعه، در انتقال و توسعه تکنولوژي نقش دارد.
انواع استراتژي هاي تغيير
با توجه به اين که بيشتر تغييرات برنامه ريزي شده از نوع تدريجي هستند، مديران براي سود جستن از مزاياي استراتژيک مي توانند در سازمان چهار نوع تغيير ايجاد کنند.
- کالاها و خدمات
- استراتژي و ساختار
- مردم و فرهنگ
- تکنولوژي
